
盖闻奉皇华之使者。尝有有怀靡及之心。以故爰诹咨度。即其所历之境地。所遇之情形。山川城郭。无不可发为文章而焕其志气。要以廑上国

之思。怀耿光之想。而寔与于冠裳玉帛之会者。盖难其人。方今 圣天子在上。运正当午。文泉甫壮。凡夫楮卿墨客与夫骚人羽士一吟一咏。无

不足以翔洽大化。鼓吹休明。顷有朝鲜使君金。 偶出其所著 朝天录。阅之。识趣高迈。襟怀寥廓。有工部之深思而不湮于排郁。有谪仙之

潇洒而不流于狂肆。有五柳之澹荡而不沦于寂寞。至其音律之铿锵。对偶之金石。大有声振林木。响遏行云之致。其所以鼓吹我文明之化。

而光宠其主之休命者。岂浅鲜哉。余故乐为之叙。益以见 圣世维新之治。穷荒绝域。举为声名文物之乡。而况隶在属国之下者乎。他

日重译之朝。余当以是编为券。 天启丁卯岁仲春日。礼部署部事左侍郎兼翰林院侍读学士李康先。书于嘉树轩之署中。

朝天录序[张延登]
朝鲜琛贡我 天朝职方。令由辽左榆关入。自建酋蠢动。壅阏弗通。陪臣春秋有事。浮海方达登莱。是汉楼船将军杨仆所开路也。于是朝鲜行

人。为东海之波臣。余里轮蹄孔集。冠薹笠者踵错于廷矣。丙寅冬。余方杜门读礼。使臣金子叔度偶游余日涉园。得识余仲子万选。比事俟还辕时。已改岁春暮。则捃摭

其廷次冯吊唫慨及入都后早 朝宴会之什。汇为一册。总名曰 朝天录。因万选乞言于余。行人有辞。何可违也。夫朝鲜箕子旧封。袭冠带以藩诸

华。无守忠孝。入 天朝尤为昵就。丁酉中患于倭。我 神祖皇帝遣重臣。经略其地。倭是以不得逞志于鲜人。是我之成也。今建莤自宁远挫衄。狡焉寇掠。江东铁山

不守。羽报狎至。叔度闻之。自乌蛮邱中上书。 天子哀其意。为檄宁远抚臣便宜行事。速以偏师尾其后。鲜人自可恃以无恐。而借箸之臣犹鳃鳃过计。惧奴

灭之无时焉。昔延陵吴季子聘鲁。请观六代之乐。歌二南歌二雅。歌邶鄘卫。歌三歌豳歌魏歌唐歌颂。皆有叹美。独至陈则曰国无主。其能久。至郑则曰细已甚。民弗堪。至秦则

曰是谓夏声。能夏则大。其辩十三国之兴亡。如指诸掌如数白黑者。此何也。古乐章皆诗也。诗之为教。发乎性情。止乎义礼。如天籁之鸣。自然而然。小而一身之动定。

大而世运之升降。靡不由之。三百篇之旨。大抵如此。札盖审音精微窈渺。非浅见拘迂之儒所能测也。余卤莽。识不逮札如何潇然。读叔度诗。见其事有所感。情有

所会。神与景合。气从意畅。亢不伤调。抑不病格。有优柔之韵。无衰飒之音。使世有精识如札其人者采而歌之。必将曰美哉。其箕子之旧乎。况其请救一书。痛

切回 天。不减包胥之哭。余卜其国有人。未有患也。叔度归 报命。其宣述 圣天子怀远洪恩。君臣益自振厉。练兵秣马。与宁远抚臣

掎角。歼此恶奴。通复旧贡道。车书一家而后朝食焉。岂不休哉。遂序而畀旃。 天启七年岁次丁卯初夏。济南黄山居士张延登济美父题。